Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Duo Reges: constructio interrete. Et quidem, inquit, vehementer errat; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium
nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Iam in altera philosophiae parte. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quis hoc dicit? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Sed haec in pueris; Hic ambiguo ludimur.

Age sane, inquam.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Hoc tu nunc in illo probas.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Bork: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Bork: Tu quidem reddes;