Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Duo Reges: constructio interrete. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Urgent tamen et nihil remittunt. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Quamquam enim vereor, ne nimius in hoc genere videar, tamen omnes veteres philosophi, maxime nostri, ad incunabula accedunt, quod in pueritia facillime se arbitrantur naturae voluntatem posse cognoscere.
- Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
- Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
- Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
- Odium autem et invidiam facile vitabis.
- Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
- Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
- Bork
- Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?
- Sed haec omittamus;
- Murenam te accusante defenderem.
- Bork
- Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
- Quibusnam praeteritis?
- Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Idemne, quod iucunde?
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quis istud, quaeso, nesciebat? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Haec igitur Epicuri non probo, inquam.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Cur post Tarentum ad Archytam? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
- Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
- Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
- Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
- Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Quod autem patrocinium aut quae ista causa est voluptatis, quae nec testes ullos e claris viris nec laudatores poterit adhibere?